Mięsień prosty brzucha

Mięsień prosty brzucha – pozycja kobry
poziom	seria	czas
podstawowy	2	15 s
średniozaawansowany	2	20 s
zaawansowany	3	25 s

Faza wstępna

Połóż się na brzuchu, dłonie oprzyj na podłodze przy barkach. Jest to pozycja wyjściowa także do wykonywania pompek. Cale ciało od klatki piersiowej poprzez brzuch i uda powinno dotykać podłoża. Nogi i stopy rozluźnij, a łokcie maksymalnie zegnij.

Faza kluczowa

Wyprostuj łokcie, co spowoduje uniesienie klatki piersiowej i brzucha. Biodra i nogi pozostaw w kontakcie z podłożem. W ten sposób rozciągnięte zostaną kręgosłup i mięśnie brzucha.

Zalecenie:

Dla biegaczy, ponieważ mięśnie brzucha zapewniają stabilność tułowia. Szczególnie dla długodystansowców, bowiem mięśnie brzucha biorą udział w oddychaniu, mającym duże znaczenie w biegach średnich i długich.

Wskazówki: Nie wykonuj tego ćwiczenia podczas kontuzji odcinka lędźwiowego.

Mięsień prosty brzucha (łac. musculus rectus abdominis, tzw. Sześciopak) – mięsień współdziałający z mięśniami płaskimi brzucha, przeponą i mięśniami krocza w wytwarzaniu tłoczni brzusznej (prelum abdominale). Jego przyczepami początkowymi są chrząstki żeber V-VII, wyrostek mieczykowaty mostka oraz więzadło żebrowo-mieczykowe, zaś końcowymi – spojenie łonowe i grzebień łonowy kości miednicznej. Przedłuża się u mężczyzn w więzadło wieszadłowe prącia (ligamentum suspensorium penis) i w więzadło wieszadłowe łechtaczki (ligamentum suspensorium clitoridis) u kobiet. Objęty jest pochewką mięśnia prostego brzucha (vagina musculi recti abdominis). Posiada tzw. smugi ścięgniste (intersectiones tendineae). Unerwiony jest przez nerwy międzyżebrowe (Th6-Th12) oraz często przez pierwszy nerw lędźwiowy (L1). Za unaczynienie odpowiadają tętnice nabrzuszne: dolna i górna.